Wędrówką jedną życie jest człowieka Szczegóły Teksty - Stare Dobre Małżeństwo. Wędrówką jedną życie jest człowieka. Jak chmura zwiewna życie jest człowieka ! Płynie wzwyż, Płynie w niż ! Śmierć go czeka? Śmierć go czeka ! Śmierć go czeka ! Wędrówką jedną życie jest człowieka; Idzie tam, Idzie tu, Brak mu tchu? Brak mu tchu! Jak chmura zwiewna życie jest człowieka! Płynie wzwyż, Płynie w niż! Śmierć go czeka? Śmierć go czeka! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił! Jednak iść! Przecież iść! Będę iść! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił, Będę szedł Przecież iść! Będę iść! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił, Będę szedł! Będę biegł! Nie dam się! Wędrówką jedną życie jest człowieka; Idzie tam, Idzie tu, Brak mu tchu? Brak mu tchu! Jak chmura zwiewna życie jest człowieka! Płynie wzwyż, Płynie w niż! Śmierć go czeka? Śmierć go czeka! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił Jednak iść! Przecież iść! Stare Dobre Małżeństwo - Wędrówką życie jest człowieka tekst piosenki. Zobacz teledysk i tłumaczenie, a potem nagraj swoją wersję do profesjonalnego podkładu muzycznego. Słuchaj tysięcy nagrań użytkowników! „Wędrówką życie jest człowieka" to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć, że jak żadne inne jego dzieło, ten krótki utwór streszcza filozofię życiową poety. Mamy bowiem do czynienia z gorącą pochwałą witalizmu. Wędrówką życie jest człowieka (E. Stachura) Podmiot liryczny w wierszu można utożsamiać z poetą, wypowiada się w pierwszej osobie liczby pojedynczej: „Będę iść!", „Będę szedł!", „Będę biegł!", „Nie dam się!". Adresat również jest wyraźnie określony. Wiersz Edwarda Stachury „Wędrówką życie jest człowieka" jest podzielony na dziewięć strof o dwojakiej budowie. Strofy pierwsza, druga, piąta oraz szósta składają się z sześciu wersów zaczynających się zdaniem (porównaniem), tak jakby tytułem zwrotki i kończą potrójnym powtórzeniem wersu. „Wędrówką życie jest człowieka" to wiersz Edwarda Stachury wyraźnie przeznaczony do śpiewania, na co wskazują liczne powtórzenia, paralelizmy składniowe i rymy. Poeta sięga tu po topos drogi jako metafory ludzkiej egzystencji. Wiersz jest ściśle związany z trybem życia autora - niestrudzonego podróżnika. Wiersz stanowi przemyślenia dotyczące ludzkiego losu. Na pewno jest niepowtarzalne, choć bywają wzloty i upadki. Podmiot liryczny mówi w 1 osobie. Adresatem sa wszyscy czytelnicy, ktorzy kochają poezję Stachury, co widać po zwrotach podmiotu lirycznego do każdego czytelnika. R4mFkmb.